Wczoraj na Sluis Van zakończyła obrady nadzwyczajna komisja śledcza do spraw superlasera Gwiazdy Śmierci. Badano przede wszystkim jego szybkostrzelność, jednak przy okazji Komisja natrafiła na dodatkowe wątki, które również uznała za godne poruszenia. Po przeanalizowaniu szeregu źródeł, Komisja przyjęła przez aklamację stosowny Raport, który został dołączony do opisu Gwiazdy Śmierci na Sluis Van.
Raport wiele nie wyjaśnia, jednak wyciąga na światło dzienne wiele nieprawidłowości popełnionych przez najwyższych urzędników odpowiedzialnych za spójność kanonu Star Wars. Oczywiście nie zostaną oni pociągnięci do odpowiedzialności, ale niesmak pozostanie…
Tego, że książka kończy się zniszczeniem Gwiazdy Śmierci przez Rebeliantów, nie spodziewał się chyba nikt poza tą garścią fanów, którym przytrafiło się obejrzeć Epizod IV. I choć mieliśmy już starwarsową adaptację Jądra ciemności (czy raczej Czasu Apokalipsy?), to autorzy nie wykazali się nadmiarem ambicji i nie zrobili z Death Stara kopii jednej z najciekawszych pod względem formy książek literatury współczesnej. Zamiast tego dostaliśmy klasyczną narrację z poutykanymi tu i ówdzie mrugnięciami w kierunku znającego „przyszłość” czytelnika – a aluzje te przejawiają się głównie w formie przemyśleń i rozważań głównych bohaterów na temat niezniszczalności Gwiazdy.
Konstrukcja Death Stara przypomina rozwiązania stosowane kilka lat temu w antologiach z serii Opowieści z… Całość rozpięta jest na kilku(nastu) scenach z filmu, które stanowią przerywniki, punkty zawiązania czy zbiegu akcji. Tyle, że tu mamy do czynienia nie z serią opowiadań, a z jednolitym przebiegiem narracji, choć obarczonym klasyczną wielowątkowością.
Postacie czasami zostają wpisane w historię w sposób dość karkołomny, jednak daleko autorom do „kunsztu” i kreatywności, jakie wykazał Kevin J. Anderson w opowieści o IG-88 i jego przygodach z drugą Gwiazdą Śmierci. Można oczywiście narzekać na nieprawdopodobieństwo zbiegów okoliczności; na to, że dane postacie znalazły się akurat w danych miejscach w określonych momentach, ale na to jest prosta odpowiedź: to książka właśnie o tych konkretnych osobach, a nie o tych, które się tam nie znalazły… Czytaj dalej „Kronika zapowiedzianej śmierci. Gwiazdy Śmierci.”→
Gwiazda Śmierci - Niewygodne pytania. Ta książka otworzy ci oczy!
Wielu świadomych ludzi na całym świecie od dawna podejrzewało, że zniszczenie Gwiazdy Śmierci nie mogło odbyć się tak po prostu. Prawda jest ukryta głęboko pod warstwą spisków, ale na szczęście pojawili się tacy, którzy są w stanie przeniknąć przez dezinformacje prowadzone za pomocą środków masowego przekazu zdominowane przez wiadome siły. Zapoznaj się z tymi materiałami, jeśli umiesz myśleć samodzielnie i nie boisz się poznać prawdy…
Po serii opisów związanych z grą X-Wing Alliance, tym razem na Sluis można spodziewać się serii opartej na twórczości K. J. Andersona, zwanego przez niektórych starwarsowym Andersenem. A więc będzie dziwnie, trochę straszno, trochę śmieszno. Mam jednak wrażenie, że w erze post-TPM trochę już przywykliśmy do tych elementów świata SW, które dawniej były nie do pomyślenia, uchodziły za bezsensowne czy wyjątkowo dziecinne.
Wczoraj na Sluis Van zakończyła obrady nadzwyczajna komisja śledcza do spraw superlasera Gwiazdy Śmierci. Badano przede wszystkim jego szybkostrzelność, jednak przy okazji Komisja natrafiła na dodatkowe wątki, które również uznała za godne poruszenia. Po przeanalizowaniu szeregu źródeł, Komisja przyjęła przez aklamację stosowny Raport, który został dołączony do opisu Gwiazdy Śmierci na Sluis Van.
Admiral's log 